A tak trochę normalniej: komediowe show, całkowicie improwizowane, na które złoży się opowieść o losach kariery Pewnego Człowieka (a wymyśli Go/Ją publiczność) oraz krótkie, głupkowate, absurdalne gry impro, w których udział będą mogli też wziąć Chętni Widzowie.
Wojciech Tremiszewski
Improwizator, aktor, konferansjer, scenarzysta. Były członek Kabaretu Limo, obecnie zajmujący się improwizacjami komediowymi w grupach Improskład, W Trzech Osobach i Peleton. Stanowił stałą część obsady programu „I kto to mówi” oraz serialu improwizacyjnego „Spadkobiercy”. Jest również autorem wykonywanego przez siebie monodramu „Adama Mickiewicza liryczny atempt odnalezienia się w branży rozrywkowej”.
Szymon Jachimek
Improwizator, aktor, tekściarz, konferansjer, pseudowokalista. Były członek trójmiejskiego Kabaretu Limo, obecnie jest m.in. członkiem grupy improwizacyjnej Improskład i felietonistą portalu trojmiasto.pl. Szymon był również częścią stałej obsady w telewizyjnym programie improwizowanym „I kto to mówi?”. W 2004 roku w Teatrze Wybrzeżak założył jedną z pierwszych grup improwizacji komediowej w naszym kraju.
O improwizacji:
Improwizacje komediowe to dynamicznie rozwijający się gatunek rozrywki w Polsce, polegający na graniu krótkich scen i długich przedstawień bez przygotowanego wcześniej scenariusza. Zadaniem aktorów jest realizowanie pomysłów widzów i tworzenie niepowtarzalnych dzieł na ich oczach.
Improwizacje mają swoje źródła w Stanach Zjednoczonych, gdzie w latach 50. ubiegłego wieku stały się jednym z elementów szkolenia aktorów. Wkrótce potem awansowały do rangi oddzielnej rozrywki. O ich popularności za oceanem może świadczyć program „Whose line is it anyway?” - niebawem na antenie pojawi się już jego dwunasty sezon.
Do naszego kraju improwizacje komediowe przybyły około 10 lat temu. Szerokiej widowni są one znane z serialu „Spadkobiercy”, programu „I kto to mówi?” (polskiej wersji „Whose line is it anyway?”) i rozlicznych programów kabaretowych. Ich popularność wynika z nieprzewidywalności zdarzeń na scenie - zarówno aktorzy, jak i widzowie, nie wiedzą, czego mogą się spodziewać. Każdy występ improwizowany różni się od siebie, jednak właściwie wszystkie mają w sobie potężny ładunek energii i dowcipu.
